Özledim

Gurbetin ışikları gönlümü aydınlatmıyor
Toprağı buram buram mis gibi kokmuyor
Gurbetin hiçbir nimeti beni mutlu etmiyor
Gözlerimin önünden yurdumun hiçbir şeyi gitmiyor

Duygularım kördüğüm olmuş gözyaşım gelmiyor
Şakır şakır konuşan dilim şimdi konuşmuyor
Ne geceler nede gündüzler geçmiyor durmuş sanki
Sevdiklerim aklıma geliyor adlarını söyleyemiyorum

Nereden çıktı gurbette yaşamak bilemiyorum
Ölüme yavaş yavaş gidiyorum sanki
İnsanlar somurtmuş telaşlı hep izdiham içinde
Ne olacak benim bu halim şaşırdım kaldım

Gurbette ölmek hoşuma gitmiyor korkuyorum
Bir Fatihanın okunup okunmayacağını düşünüyorum
Mezarımın üstünde kuşların cıvıldaştığı bir ağaç istiyorum
Bunları hep tasavvur etmekten gurbet hayatı beni uyutmuyor

Babamın yorgun argın işten gelirken gözlerindeki mutluluğu ve sevinci özledim
Biz çocuklarının etrafında dönmesini ve hoş geldin babacığım demeyi özledim
Bugün çok yoruldum ama yinede şükürler olsun demesini özledim
Yıldızları bir bir saymaya çalışırken derin uykuya dalmayı özledim
İbrahim H. Demir

Efkarlandım yine,şiir çok hoşuma gitti sanki gerçekten beni anlatıyor gibi,kendimden çok şey buldum ve paylaşmak istedim.Gurbetteki tüm arkadaşlar için...